Ik gaf steeds rozenkorrels aan mijn rozen
En water aan de treurwilg van mijn hart
Vannacht heeft het weer gevroren
Somber staat mijn rozenbed er nu bij ..
Waarom zouden de rozen bij mij sterven
Ik loop voordurend rond met pot en mest
Wanneer het nodig was zou ik zelfs
Nog verven maar eer het zover is
Zijn ze reeds lang verdort.
Mijn treurwilg echter die zal altijd
Blijven die oude droeve schrale, grijze pruik
Want in zijn schaduw moet ik nadenken
En versen schrijven soms op mijn rug
Maar meestal op mijn buik…
Laat wat van je horen