Ik heb het paradijs gezien
in al haar glorie en al haar rijkdom
Eventjes werd ik één met haar,
eventjes later was de tijd om
Langzaam gleed ik weg
langs de wijzers van de klokken
Mijn lichaam werd een hagelsteen
omringd door witte vlokken
Ik heb het paradijs gezien
…maar niemand wil me geloven
Ze stoppen me vol met giftige pillen
die m’n zintuigen verdoven
Maar het paradijs was echt
nog veel echter dan dit leven ooit zal wezen
Eventjes werden de poorten geopend
die uit de grond waren verrezen
Onze adem was zilver en goud en brons
woorden dreven in wolken van dons
Engelen susten me zachtjes in slaap
Tot de goede hoop voor me weg werd gekaapt
‘Ik heb het paradijs gezien, mijn ogen omarmen geen leugens
Verrukt als een vlinder, fladderde ik vrolijk door de open velden van vreugde
Ik heb het paradijs gezien
en nu moet ik daar voor betalen
Tot in de eeuwigheid wacht ik op de dag
dat de engelen me weer komen halen.
Laat wat van je horen