1001 gedichten om te lezen!
Keek uit het zolderraam
naar de vroege morgen
kon niet op mijn benen staan
weer doorheen de zorgen.
Help me even in mijn stoel
zodat ik naar buiten kan
geeft het raar gevoel
nu je niet meer lopen kan.
Tranen vloeien nu nog meer
maar de deur gaat open
naar het leven iedere keer
blijf je stilletjes hopen.
Nu weet je het gaat erg vlug
nog zullen tranen komen
een weg gaat niet meer terug
zoals in mijn dromen.
(Nog geen stemmen) Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen