Jaren van oefenen misschien ook wel
een leven lang.
Soms met weinig middelen
en toch iets tekenen op het behang.
Overdag was het soms een drukte
van belang,daardoor was er een gemis aan concentratie,dan maar schilderen in de nacht.
In de vroege morgen
terwijl er nog ijverig geschilderd werd begonnen de vogels al te fluiten.
De tubes verf waren allemaal bijna op
en langzaam werd het licht.
De ochtend brak aan.
Uren was er aan het linnenschildersdoek gewerkt,
en wat er van te zien was stond mij
toch niet zo aan.
De laatsten resten verf konden er ook nog wel tegen aan.
Weer een doek naar de maan.
Zo ging het keer op keer
vele nachten weer,
er ging een klein vermogen doorheen.
Nu wordt er alleen nog geschildert
overdag,omdat ik er nog steeds in geloof,is toch kunst gemaakt.
Laat wat van je horen