Gebeurd is gebeurd
Het komt nooit meer goed
Maar kunne we echt niet praten
Ik hou die moed
Van vriendschap tot liefde
dat was fout
Ik kan het zo niet afsluiten
Ik dacht dat je een hart had van goud
Elke keer kom ik je tegen
Je begrijpt me niet
Je doet of je me niet kent
En dat doet mij verdriet
Je zal me nooit begrijpen
En ik weet dat
Je lacht me keihard uit
Maar ondertussen breek je nog meer mijn hart
Je hebt de dingen uit me gehaalt
Ik ken niks positiefs meer
In jou ogen was alles negatief
Waardoor ik nu jou ook de rug toekeer
Maar toch ondanks alles
Blijf ik hopen
Dat alles
toch nog goed mag aflopen
Ik hoop dat je ooit wilt praten
Niet uitpraten maar alleen erover praten
Want we zijn het toch niet eens
Maar dan, Dan pas kan ik het laten
Laat wat van je horen