Tijden die we nooit zullen hebben

Het besef duurde even
Dat jij er niet meer was
Het leek onbegrijpelijk
Het was ongelooflijk
Maar ik zag je niet meer ademen
En je kwam niet terug

Tranen druipen langs de muren
Langs mijn wangen
Blijven liggen op de vloer
Op mijn kussen
Dagen van huilen
Verdriet om jou
Dit had je niet gewild
Maar ik kan niet stoppen
Niet totdat mijn laatste
Restje van geloof
Dat ik het had kunnen voorkomen
Is weggesleten
En ik kan glimlachen om de tijden
Die we gehad hebben
En ik niet meer hoef te huilen om de tijden
Die we nooit zullen hebben.