Soms lijkt het of ik wind tegen heb
Of ik er niet tegen in kan komen
Dan wil ik het liefst weer de andere kant op
Toen ik nog onbezonnen kon dromen
De wind die waait me hard in mijn gezicht
Beneemd me soms de adem en mijn lucht
Dan denk ik wat doe ik hier nog
Ik kap ermee, ik vlucht
Soms ook heb ik de wind door mijn haren
Lijkt niets meer op zijn plek
Dan ben ik even weer zoekende
Die momenten zijn dan heel gek
De wind raast soms om mijn huis
Waar ik me geborgen en veilig zou moeten voelen
Maar ik zit er dan alleen
Niemand om even mee te kroelen
De wind waait door de openstaande ramen
Die ik dan meteen wil sluiten
Zodat niemand meer naar binnen kan kijken
En op mij zal kunnen stuiten
Ik zou de wind wel willen vragen
Waai eens in mijn rug
Misschien kan ik dan iets verder komen
In plaats van dat ik waai…
steeds verder terug
Maar die wind zal niet luisteren
Ik zal het zelf moeten gaan bereiken
Of de mensen nu in mijn omgeving er dan nog zijn
Zal dan later wel weer blijken
Maar ik blijf vechten,
blijf doen wat gedaan moet worden
Voor mijn eigen geluk
en mijn eigen bestaan
Zou ik tegen elke wind, elke storm
En elke orkaan in gaan!
Laat wat van je horen