Eén stofje uit duizend,
in de kamer in het zonlicht,
één stofje in de kamer van een huis in een straat, straat die in een stad licht, stad van een land in de wereld.
Zo klein als dat stofje op onze aarde, zo klein zweeft
heel de aarde in het heelal.
Die ster waar je naar staarde, is zoveel jaar licht van ons vandaan, dat je het niet beleven zal één knipoog van die ster nu in het noorden. Dat duurt hier naar toe zo lang. Dat is om duizelig van te worden en ook bang.
Laat wat van je horen