Steen

Ik kan maar niet geloven dat dit de weg is, ik kan maar niet bevatten
dat ik al die liefde mis.
Wat heb ik gedaan dat het zover moest komen, waarom blijft de pijn mijn hart maar overstromen.
Ik verdrink in mijn tranen het doet ook zo’n pijn, kan het
niet anders moet het zo zijn.
Het regent steeds harder en de wind blijft maar waaien,
datene wereldje stopt ook met draaien.
En daar sta ik dan eenzaam en alleen, mijn hart is gebroken het
voelt nu als steen.