In het donker kwelderwoud
Werd in’t hoog een toor’n gebouwd
Zo zocht het aards gespuis
Een manier om aan’t grondgedruis
Waarachtig en wel te ontsnappen
en slechts gehuld in lompen en lappen
bouwden zij rumoerig in’t rond
Al spoedig verlieten zij hun grond
Halfweegs werd het hen zwaar te moedde
Want wat ‘asjemenou’ God zelfs niet verhoedde
Viel de toor’n in grote duigen
Nu moest zelfs spuis hier buigen
Zo vielen zij terug in aardse last
En vervolgden ’s weegs met den tast
En na jaren van zulk voortgaan
Was het met hoogmoed wel gedaan
Wat is nu de moraal
Van dit soort sprookverhaal
Dat weet men zelfs te heden dagen niet
Behalve dan dat ene spuis
Dat het bij zo’n poging liet
Maar kom je nu in het kwelderwoud
Zul je zien, het voelt vertrouwd
Want eenieder kent inmiddels de moraal
En stoort zich liever niet aan schandaal.
Laat wat van je horen