Niet vrij en blij

Hij was niet vrij en ook niet blij
waar hij ook heen ging
zijn moeder die was er altijd bij
een schaduw ging mee op zijn weg
hij kon niet alleen meer gaan
ze liep altijd achter hem aan.

Eens in een heel groot warenhuis
op de meubel etage acht
en zijn moeder eventjes niet keek
dook hij onder een dik tapijt
daar lag hij heerlijk zacht,en
was twee uurtjes haar even kwijt.

Later trouwde hij een lieve vrouw
en ze moeder was er ook weer bij
en toen de amtenaar sprak:
je kan nu de bruid hier kussen
of hij het nu wilde of ook niet
vlug sprong zijn moeder er weer
tussen.

Zo nam hij alles hoe het was,
en toen de kinderen kwamen
kwam zijn moeder ook goed te pas.
Maar echt los laten kon ze hem
toch niet
waarin dan ook de goede binding lag
zo had had hij levenslang zijn
moederdag.