Opgesloten in een eigen wereld,
zonder mensen om me heen.
Geen hand
geen lach
maar moederziel alleen.
Geen hoop
geen liefde
maar haat bouwt zich rond me op.
Het vervult mij
verstikt mij
overkoepelt mij
maakt me bang.
Machteloos.
Het duwt mijn liefde weg,
brokkelt me af.
M’n hart
m’n ziel
m’n hele ik.
Jij, die m’n leven hebt verziekt,
liet me schuldig voelen,
aan mezelf.
Maakte alles rondom mij koud.
Ijskoud.
Net als jij.
Laat wat van je horen