Wolken jagen, wolken drijven
naar de verre einder toe,
dreigend schuiven ze voorbij
schijnbaar van het torsen moe.
Dra kunnen zij het niet meer dragen,
lossen ze de regenvloed
zware druppels storten neder,
zwaar, loodzwaar als mijn gemoed.
Waarom breken nauwe banden?
In de verte de eerste regenzuil
‘k voel een scherpe weemoed branden
diep vanbinnen…en ik huil.
Laat wat van je horen