Oude vriend

Ik veracht de dag die komen zal,
boetseer de rimpels in jouw ziel.
Ik schilder jouw seizoenen
en ets de jaren van jouw zijn.

Dan spreid ik ze voor me uit
en selecteer uit mijn herinneringen
het beeld van ons bestaan
en verpoos nog even in het herfsttij van ons samen zijn.

Dan verbrijzel ik jouw hart
en plaats de scherven in een doos
die ik opberg om in de stille nachten,
de gedachten aan jou nog even te koesteren.