Beetje bij beetje moeten we je gaan verlaten
Straks kunnen we niet meer met je praten
Het verlies, de stilte, doet vast zeer
Oma “up” is er straks niet meer
We zullen altijd aan je denken
Je bent niet ver
We kijken omhoog
Naar die ene fonkelende ster
Jij daarboven
Maar niet alleen
Opa beneden
Met ons om hem heen
Laat wat van je horen