Schrijdend door de grijze dauw,
dwaalt een engel
op zoek naar het licht.
Kale bomen, donkere wolken,
maanlicht op haar gezicht.
Rustend op een rots,
alles ziet grauw.
Glinsterende sterren
verwelkomen de krachtige zon.
De wereld toelachend.
Geleid door warme stralen
vervolgt ze haar reis.
Aan het eind vindt ze het licht,
hun liefde begon.
Liefde voelt hartstochtelijk mooi,
onbeschrijfelijk.
Eeuwig durend maar altijd te kort.
Hart en ziel versmelten
als ijs in de dooi.
Jouw afwezigheid voelt
als een koud gemis.
Tranen stromend als watervallen,
smachtend naar de liefde die er niet meer is.
Laat wat van je horen