Wanneer je elke dag
de ellende op TV bekijkt
Is ’t leven hier in Holland een stuk beter dan soms lijkt
Want had m’n moeder me destijds niet in dit land gebaard
Dan droeg ik nu wellicht een jurk, tulband en lange baard
Was ik van onderen wellicht niet helemaal compleet
Omdat m’n pa me na m’n geboorte met een kartelmes besneed
Misschien had ik dan 14 kinderen
en aan elke hand een vrouw
En lag nu na die beving onder een ingestort gebouw
Of ’s nachts bij min dertig in een doos onder een brug
En dagelijks voor een grammetje een homo op m’n rug
Werd ik elke ochtend wakker in een portiek of in de goot
Zonder geld, zonder liefde,
zonder drinken, zonder brood
Waren misschien m’n laatste uren al bijna geteld
Door een dodelijke ziekte of door oorlogsgeweld
Zo bezien maak ik me dagelijks om veel te veel te druk
Want wat heb ik heel m’n leven toch ontzettend veel geluk!
Laat wat van je horen