Verlangend kijk ik naar de horizon
Daar waar altijd schijnt de zon
verlangend naar de warmte om me heen
daar waar de kou voor altijd is verdween
geen problemen geen pijn en verdriet
maar eeuwig geluk in het verschiet
Daar zal ik jou weer mogen ontmoeten
bevrijd van al mijn aardse vroeten
Een brede glimlach om je mond
met twinkelende ogen loop jij daar rond
Je pakt mijn hand en laat mij alles zien
vrolijk pratend vraagt ze:
weet jij de weg misschien?
Plotseling ontwaak ik uit mijn dromen
nee het is nog geen tijd om bij je te komen
mijn taak hier op aarde is nog niet voorbij
er zijn hier ook nog zoveel mensen die houden van mij
en die nu nog niet zonder
mij kunnen leven
daarom denk ik,
Justyna wacht nog maar even
en met dit heerlijke vooruitzicht
in het verschiet
Zeg ik lieve Justyna vergeten
doe ik jou echt niet!
Laat wat van je horen