Meisje van vier met kanker

Klein, kwetsbaar en zo jong,
toen bij haar al een
zware strijd begon.
Groeien, hopen,
en leren omgaan met het leven,
Jouw ziekte proberen
ergens een plekje te geven.
Een meisje van vier,
dat je ziet met kanker,
ouders hopeloos naast haar bedje,
ze willen haar opvrolijken,
maar vinden geen enkele manier.
Kindje groeit,
en word jaren later zeven,
en ligt nog altijd
zo oneerlijk in het bedje..
op verdieping vier,
één ding hoopt ze,
blijf ik maar niet voor altijd hier…
het kindje werd pubber,
een pubber die haar kindertijd niet meemaken kon,
en het leven van haar pas op haar zeventiende begon!
oneerlijke wereld,
oneerlijke ziekten,
oneerlijke manier van sommigen hun leven,
ach,
als je zo een kind uiteindelijk in dat bedje zit liggen,
zou je wel eens denken ;
Kon ik ze maar net zoals mij..
soms een moeilijk misschien,
Maar o zo mooi en prachtig leven geven!