Soms drie in gedachten –
maar twee in het bestaan.
Hij wordt een goede vader,
werd gezegd.
Onzichtbaar de toekomst
hiermee onderlegd.
Getrouwd, een huis, kinderen.
Die standaard zou hinderen.
Ik heb me afgesloten,
maar ben er nu mee klaar.
Mijn vriend, de last is
soms alleen te zwaar.
De pijn – sterk de liefde,
groot soms de zorgen.
Was het een toevalligheid
of een signaal?
Wat wilde jij zeggen;
wat was je verhaal?
Keuzes, kansen, carriere,
liefde, dood.
Meerdere vragen vielen in mijn schoot.
En ik verloor je juist daar,
ongewild maar ook gekozen.
Wie geeft mij het recht
je zo te lozen?
Licht in mijn leven
komt nu van een, later van meer.
Als ik alles heb,
wil ik dat mijn kinderen geven.
Liefde, kansen,
ruimte om te groeien, te leven.
Een speeltuin, een knuffel,
een aai en een lach.
Jaren voorbij en ik vertel
ze het op een dag.
Tijd, tijd is nodig om niet
stil te blijven staan.
Maar als je nog eens langskomt,
laat ik je echt niet meer gaan!
Laat wat van je horen