Dat is wat me stoort.
Ik wacht al lang,
maar ik heb nog steeds niets gehoord.
Dagen dat ik jou niet zie,
lijken minder.
Minder, omdat ik iets mis.
Dat ene gevoel,
als ik dicht bij je ben.
Daar kijk ik naar uit.
Er gebeurt van alles om me heen,
maar alles wat ik zie dat ben jij.
Je hebt een stuk in mijn hart gevuld, maar zodra je weg gaat,
neem je het weer met je mee.
Ik mis je zodra we elkaar de rug toe keren.
Het is weer zo ver.
Ik zal weer moeten wachten.
Wachten tot ik je weer zie.
Wachten op dat geweldige gevoel.
Het gevoel dat me rust
en geborgenheid geeft.
Al deze dagen wil ik de gok wagen.
Een gok met een kans.
Kans op afwijzing en verdriet.
Kans op liefde wat enig hoop biedt.
Het volgende staat vast..
De kalmte,
de rust en het geweldige gevoel,
daaruit ontstond dit probleem,
maar ook een heel groot doel
Een doel van gebondenheid,
emotie en avontuur.
Avontuur wat voor mij misschien anders is dan voor jou.
Maar ik hoop op het beste.
Voor mij geen dure auto
of een miljoen.
Jij maakt me blij.
Alleen jij.
Kies je voor mij?
Laat wat van je horen