Hangend aan mijn lippen.
Trossen van woordenvloed.
Werd jij zwanger van mijn betoog.
Terwijl ik op ’t podium mensen met diepe stem misschien voorloog.
Elke vrouw die mij heeft gevolgd
Reageert later schuddebollend verbolgd.
En vooral haar eigen ik
Versmoort die coup de foudre van het ogenblik.
Waarom laten vele vrouwen hun tronen
Zomaar bestijgen door Het Woord en Zijn dichterlijke zonen?
Waarom kiezen zij niet “de gewonen”?
Ja,in de oase van onze taal
schuilt rust en een pittig verhaal.
Maar lieveling,dit alles allemaal
Is niet aards, maar ongrijpbaar sacraal.
Beoordeling: 8,33 Stemmen: 3
Laat wat van je horen