Daar ga je in de duobak, lieve muis
Het was in ons huis helemaal niet pluis
Je at je bol aan het vergif
En nu doe ik snif, snif
De beul heeft verdriet om jouw dood
Je ligt zo lief op het opritrood
Ik ben het die jou heeft vermoord
Maar je dood heeft m’n hart doorboord
We werden gek van je geknaag
Maar nu knaagt schuldgevoel in m’n maag
Laat wat van je horen