Misschien was het gewoon teveel

Misschien was het gewoon te veel.
Was er nu geen plaats voor jou.
Misschien dat jij dat zag.
En dat je dacht: ‘ik ga maar gauw’.

Maar lief kindje, op een dag.
Komt die ruimte in mijn leven
En zal ik, als het dan echt mag.
Jou al mijn liefde geven.

Voor nu is ’t goed zoals het is.
Maar dat betekent toch niet echt.
Dat ik je nu niet heel erg mis.
Ook als m’n hoofd wat anders zegt.

Dat jij er gewoon heel even was,.
Een klein groot wondertje in mij.
Dat besef, dat komt nu pas.
Al kan ‘t verstand ‘r niet echt bij.

Kindje… voor nu zeg ik gedag.
Maar ‘k zal rustig op je wachten.
En ruimschoots zal jouw lieve lach.
Ooit deze pijn verzachten.