Mijn Vader Generaal

Zachtmoedig herder en bestiaal.
In jouw huis verloor ik slonzig alle Sleutels
Van de rijke kamers van jouw verhaal.
Eénmaal, andermaal…
Deuren zijn nooit opengetrapt.
Maar oude open vensters, dat wel.
Mijn Vader; stoïcijns en op bevel.
Tot het diepste van mijn bloedend vel.
Oude wonden herstel je zomaar niet.
Althans geen ingemetseld verdriet.
Vader en zoon,schijnbaar zonder Vertoon.
Hard voor ons was het verduren.
Beiden waren wij opgekropte muren.
Wachtend op Godot
En de laatste uren?
Is onze omhelzing te vroeg
Of te laat?
Onze wederzijdse genade:
Komt dit ten goede of ten kwaad?
Gepolariseerd tot liefde of haat?
Wanneer,mijn vader,zeg,ornitoloog,
Buigt een vogel zijn gelaat?
Wederzijdse genade is mij genoeg.
Niet dat jij mij dit nou vroeg.
Enkel het leven dat ons beloog.
Vader, hoeft er echt nog een betoog?

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend Beoordeling: 10,00 Stemmen: 1

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten