Mijn laatste gedicht

Nooit voelde ik voor een vrouw deze genegenheid,
Geen weet of dit zou komen met de tand des tijd.

Daar was dan een meisje, een vrouw, lief, eerlijk en vrij,
Zij liet mij weer zien, mijn droom , mijn honingbij,

Geluk, liefde, warmte, vlinders,… gevoelens nieuw, die ik nog niet kende,
Ik had iemand gevonden die van mij hield en mij ook verwende.

Één gedachte, één stem, één leven, één in alles, het klopte,… het beviel.
Twee harten klopten als één, twee levens maar één ziel.

Nu is er wanhoop, omgeloof en verdriet,
En is het juist zij die mijn pijn niet ziet.

Mijn hart, mijn gevoel, mijn motor, eens aangedreven door de liefde van twee,
Draait nu alleen, op halve snelheid, het hart van iemand zoals velen, iemand doorsnee.

Mijn liefde,mijn leven, mijn hart het behoorde aan jou, mijn hart zo klein… zo groot
Verwond, gedeukt, vermoord, mijn hart loopt leeg, mijn hart bloed dood.

Jouw hart, is niet meer voor mij, maar voor een ander, een vriend…. een dief,
Mijn vertrouwen, mijn goedheid, waarop gebaseerd, was ik dom, was ik naïf?

Hoop, geloof, of misschien voorzichtigheid, liefde?? Waarop mijn toekomst bouwen.
Ik kijk naast me, ik kijk rond, ik zie het niet meer helder, wie of wat kan ik vertrouwen?

In een wereld zo groot, zo klein, zo koud en zo kil….. zo druk zo stil,
Wie kan mij sturen, voor mij bepalen wat te doen, te zeggen wat ik wil.

Nam ik jou dan voor gewoon, en zag ik je niet meer als speciaal, maar als iemand die je kent?
Kan het zijn dat jij niet meer kreeg wat je verdiende, verlangde, of was je verwend?

Een mens kent armoe, kent rijkdom, kent idealen, hoe krijg je wat je wilt en waarmee,
Kan iemand alles wensen, alles hebben, maar zich alleen voelen gewoon niet tevree

Een man, een woord, een zin van en over één iemand, een persoon bekend in de harten van heel Nederland zong;
One out of a million, became one out of three,
One out of thousand in the world, became one hart for me,
And if you ever leave me, I hope i’ll never wake up……

Het einde van een fase in mijn leven, een einde aan liefde, een eind aan een gezicht,
Dit was voor nog steeds mijn vrouw, dit was…….mijn laatste gedicht….

Liefde zoals het bedoelt is…..één leven,één liefde één gedicht….