Mijn geest is bevrijd

Het is Bevrijdingsdag en feest.
Ik verjaag mijn boze geest.
Ik feest dat mijn geest is bevrijd
en dat ik eindelijk alles kan doen. Maar ik denk nog steeds
aan de oorlog van toen.

Iedereen huilde vroeger altijd.
Er was bijna geen overheid.
Vroeger had bijna niemand een andere uitweg dan te sterven en arm
door de vernielde wegen rond te zwerven.

Nu is de oorlog voorbij,
maar mijn
hart doet nog steeds pijn.
In de oorlog zag ik niemand die lachten.
Ik zag alleen maar soldaten die naar
onschuldige mensen jaagden.

Ik feest blij en ik ben na negenenzestig jaren eindelijk vrij. Nu voel ik me gelukkig en vrij.
En ik hoef nooit meer in mijn leven verdrietig te zijn…