Ergens in de donkere krochten van mijn gedachten,
zitten dingen waar ik niets
van wil weten.
Maar ja, wat kun je anders verwachten.
Van iemand die toch al zijn leven heeft weggesmeten.
Ergens in de donkere krochten van mijn gedachten.
Zit ook de wil om te leven.
De wil die het leed doet verzachten.
Ook al heb ik hetzelf allang al opgegeven.
Ergens in de donkere krochten van mijn gedachten.
Man man wat lul ik weer slap.
‘T is alsof je het zou verwachten.
Maar het komt toch als een donderklap.
Ergens in de donkere krochten van mijn gedachten.
De waarheid diep verscholen.
Ligt de oorzaak van al mijn maagklachten.
Rust…. wordt aanbevolen.
Laat wat van je horen