Kom op

De waarheid is een grote, zwarte kuil met levensgrote haaientanden.
En de dood is dodelijk.
Maar ik wil niet meer het slachtoffer zijn van het zelfmedelijden.
Mijn geluk niet langer besmetten met het cultiveren van de pijn.
Ik wil genieten, lachen en kracht tonen!
Ik wil dansen, zingen en de dood doden.
Ik wil de getelde zegeningen zegenen.
En alle kleine mooie momenten groots vieren.
Ik wil langs de lelijkheid kijken
en de schoonheid beminnen.
Ik wil de diepte omhoog halen.
En de dalen versieren met bloemen.
Een dag niet genoten, is een dag niet geleefd.
Ik wil dankbaar zijn en jou ophemelen.
Ik wil mezelf fêteren en mijn talenten uitbuiten.
Nee, ik wil niet meer de zwakkeling spelen.
Ik heb en maak nu meteen de keuze om het roer om te gooien.
Want ik wil omhoog en niet naar beneden.
Een flinke trap onder mijn kont.
Een vuistgebaar naar de spiegel.
Een lach naar de grimas in het glas.
Ik wil tanden zien tussen
de samengeperste lippen.
Lachrimpels rondom de teneergeslagen ogen.
Ik wil aangekeken worden door een winnaar.
Een spiegelbeeld dat moedig is.
Een look alike die levenslust uitstraalt.
Weg met die ziel onder de arm.
Verboden het zielige zelfbeklag.
Alle woede en godslastering op de vuilnisbelt.
In het graf met die doodsangsten!
Ik leef en ik wil weten dat ik geniet.
Dankbaarheid in plaats van berouw.
Tevredenheid vervangt gulzigheid.
Liefde overschrijft de haat.
Vertrouwen delete de wanhoop.
Blijdschap reïncarneert in de depressie.
Alleen met positiviteit kun je bouwen.
Met een lamlendige instelling beland je in een lamlendige instelling.
Mentale veerkracht en niet stug volharden in melancholie.
In mijzelf verrijst een heel andere man.
Hij is terug die door de negatieveling werd gedomineerd.
Ik wil, ik zal, want ik MAG!