Diepgezonken en verloren.
Dat mijn hart jou niet meer toebehoorde.
Eenzaamheid kilt mijn blik.
Niets om te bouwen.
Weg vervaagd, dat ben ik.
Leegte om niet meer vast te houden.
Dwaze gedachten vullen mijn zwarte hart.
Jij, mijn liefde, hebt mijn hoofd verward.
Geen vertrouwen om te blijven.
Moest ik mezelf dwingen te gaan.
Om de pijn te verdrijven.
Wou ik weer op eigen benen staan.
Toch voelt dit als een verkeerde stap.
Een nieuwe weg die ik niet snap.
Heb ik een verkeerde genomen?
Moet ik weer terug naar af?
Ik heb het zelf zover laten komen.
Ik weet, dit is mijn straf.
Jou geef ik nu weg aan een ander.
Het wordt tijd dat ik verander.
Even alles op een rijtje zetten.
Kijken naar de wereld, iets positiever.
Met negatieve gedachten maak ik korte metten.
Ja, dat heb ik veel liever.
Laat wat van je horen