We hebben genoten van jouw leven,
je hebt ons in die tijd
veel plezier gegeven,
maar op eens op die dag was jij weg,
en kwam er tussen jou
en mij een grote heg.
Nu heb ik allemaal tranen van verdriet
door de leegte die jij achterliet,
kon ik je nu nog maar eenmaal zien,
en het liefst ook horen bovendien.
Want elke avond denk ik,
was je nu maar bij ons gebleven,
omdat voor jou zou ik werkelijk
alles weg willen geven.
Maar vandaag de dag is het te laat,
ik kon er niets aan doen,
en dat maakt mij kwaad.
Van jou kon ik veel leren,
en daarom zal ik voor altijd,
jouw leven blijven eren.
Laat wat van je horen