Nu loop ik in m’n eentje, ‘
want m’n opa loopt niet mee
en ik breng m’n kleine tranen naar die hele grote zee.
Ik zie nog m’n opa liggen als een stille witte pop,
opa sloot voorgoed zijn ogen en hij slaat ze nooit meer op.
Maar herinneringen raak
je nooit meer kwijt.
En hij heeft me zoveel
goede raad gegeven
dus hij blijft gewoon mijn opa,
voor altijd.
Laat wat van je horen