En de dood heeft je meegenomen,
ver weg onbereikbaar.
Je ligt nog steeds bij ons in huis, maar je bent er niet meer,
Ik borstel je mooie grijze haar,
en leg je kammetje
tussen je gevouwen handen,
en wacht, raak je aan en wacht
geef je nog een kus en wacht.
IK heb je niet verteld
dat je dood ging
maar je wist het,
en je was zo bang
en ik? ik wou je angst niet zien
wilde allen nog maar slapen
omdat ik al zo lang niet geslapen had.
En nu wacht ik
want straks nemen ze je mee,
dan word je in de koude grond gelegd
Je kunt niet echt weg zijn,
ik moet je nog zoveel zeggen
En als ik ga slapen,
hoor ik toch elk geluid
Je laat me vast wel weten,
als je er weer bent.
Laat wat van je horen