Word ik nu weer belazerd,
ben ik nu echt zo stom?
Ben ik soms blond geboren,
en van nature dom?
Vijfenveertig jaar vol verdriet
en erg veel pijn,
Is dit nu mijn lot,
en moet het zo zijn.
Echt leven voor mij zelf,
dat doe ik allang niet meer,
Want al die littekens,
doen me veel te zeer.
Depressief, nee heus dat ben ik niet,
Ik heb gewoon op het moment
weer wat verdriet.
Maar morgen, ja dan ben ik er weer,
Al doet mijn hart,
nog steeds zo’n zeer.
Want van kleins af aan,
weet ik maar al te goed.
Dat ik gewoon, door leven moet.
Laat wat van je horen