In het leven gedoken,
verloochende dromen.
Nooit eerder verbleef
jij in woorden
Een regen van gedachten,
dit lege blad ontsluierd wanneer ik volhard deze wereld nog te ontwaken.
Jouw aanwezigheid beschrijven,
je kleine ziel vereeuwigd.
De schreeuw die ik beantwoord – witte engelen te verdrijven –
waarna de dauw verdrinkt in sneeuw.
Laat wat van je horen