In de hemel hoog
staat de volle maan verborgen.
Sterretjes schitteren en
laten mij een glimp van hun
stralen opvangen.
Dwalend kijk ik rond
en betrap me op het staren naar
1 grote sprankelende ster
die uitkomt in jouw ogen.
Starend kijkt jouw blik mij aan.
Voor tientallen seconden lang
verlies ik mezelf in jouw ogen.
Maar geen woord, geen klank
toch weet je wat ik bedoel.
Die raadselachtige ogen
die mij bij elke seconde
naar lucht doen happen
en mij een rilling door
mijn lichaam geeft.
Toch blijft alles stil
en wordt er niet over dat
gevoel gesproken.
Geen 3 lieve woordjes,
geen lieve lach
zelfs geen fluisterend woord.
Laat wat van je horen