Ik zie je nooit meer overdag.
Ik zie je nooit meer overdag.
Alleen in mijn nachtelijke dromen.
Dat je naast me lag.
En ik je stem van dichbij weer kon horen.
Voor jou spreidde ik mijn bed in hemelsblauw.
Onder een heldere hemel.
En de nacht verfde met zilver de sterren.
En toen ging je me alles vertellen.
alles wat in die verloren jaren.
je aan herinneringen had kunnen bewaren.
En toen ik je ook iets wilde zeggen.
lag je niet meer aan mijn zij.
En ik ontwaakte in een duister getij.
Als in een zwarte regennacht.
Was mijn hart.
Tranen vond ik op mijn peluw.
En mijn droom niet meer.
Ik zie je nooit meer overdag.
Alleen in hemelsblauw met zilveren sterren.
Laat wat van je horen