Net als de maan die
trekt aan de oceanen
het strand blootlegt
dat wat ooit bodem was,
tot oppervlakte schept
de schoonheid van de aarde toont
er ons aan herinnerend dat
het er altijd is
Tot het water wederkeert
en opnieuw bedekt
Jij bent de maan die aan
mijn oceanen trekt
jij bent degene mijn
strand te bedekken
Ik voel je kracht,
ik voel je trekken
Maar als de maan
ben jij daar niet van bewust
Daarom heb ik een dijk gebouwd
de springvloed zal mijn
strand niet weer verwoesten
Maar de golven zullen er eeuwig tegenaan slaan
en op het moment dat jij niet
naar me kijkt, maar ziet
je voor mij kiest
zal mijn dijk breken
Ik zal de jouwe zijn.
Laat wat van je horen