Zwijgend staar ik in het donker
De nacht is eindeloos
Ik schijn te vallen in dat zwarte gat
Geen bodem, geen eind
Pas geleden nog
dacht ik dat ik alles had
Nu ken ik mezelf niet eens meer
Voor mij is dit onbekend
Dit mag niet gebeuren
Ik schreeuw jouw naam keer op keer
Een verscheurende angst rijdt mij open
Binnen, opent het alle deuren
Het verdriet, de pijn,
de verschrikkingvliegt weg
Daar is het einde in zicht
Van dit bodemloze zwarte gat
Mijn lichaam slaat op de kille grond
Brengt mij terug naar de realiteit
Ik open mijn ogen
En ik weet-
Ik ben je kwijt.
Laat wat van je horen