Ik mis je maar moet verder gaan

Als ik de tonen van de muziek hoor, die eens mijn leven vulden; mijn leegte liet sprankelen samen met jou!
Mijn sterke hart begint te trillen, het masker breekt en de tranen komen..
Herinneringen en beloften er 1 voor 1 weer zijn..
Kostbaar, als een schat diep opgeborgen in je hart!
Het niet willen weten van omdat het voor mijn gevoel niet kan.
Kostbare tijd die we samen hebben gehad,
ogenblikken waarvan ik dacht dat het voor altijd was..
De leegte, de pijn.. woorden die ik zou willen zeggen maar die niet komen willen!
Doffe ogen die me aanstaren vanuit de spiegel,
de lichtjes die verdwenen zijn!
Het leven gaat verder, en ook ik moet door!
Maar soms slaat de pijn diep in, is het alsof ik verlamd ben en niet meer verder kan!
Nooit gedacht dat dingen zo snel zouden overgaan..
Je had mijn vertrouwen, je had mijn hart..
Je had alles wat ik je geven kon..
Als mijn ogen zich vullen met tranen wanneer ik dingen lees..
Dan weet ik niet wat het meeste pijn doet, mijn gebroken hart;
of al die dingen die ik niet van je weet!
Kon ik herinneringen maar vervagen..
Juist als het beter lijkt te gaan,
glijd er opnieuw een traan!
Ik weet zo vaak niet hoe ik verder moet!
Telkens zijn er dromen, en elke keer weer blijven ze komen..
Als ik dan mijn armen uitstrek om bij jou te zijn;
dan is er alleen weer de leegte en de intense pijn.
Stilte om mij heen, ik voel me zo alleen!
Ook hier moet ik doorheen maar het is zo raar, zo leeg en zo stil.
Wanneer woorden zich in mijn hoofd herhalen,
alles zich opnieuw afspeelt!
Geluk, maar heel even, maar een paar maanden lang..
Maar de pijn die ik voel is levenslang;
als ik huil omdat ik altijd anders zal zijn..
Als ik huil omdat ik afscheid heb moeten nemen van het meisje dat ik nooit meer zal zijn!
Opnieuw is er weer die angst,
angst om te vertrouwen, angst om mezelf over te geven aan een ander!
Angst.. voor de weg die voor me ligt, voor de weg die ik ook weer verder moet gaan!
Maar ondanks dat blijven er die kleine lichtpuntjes,
kleine zonnestralen die op mijn leven blijven schijnen!
en mij beetje voor beetje weer opnieuw verwarmen!
Zodat ik het leven, het geluk maar ook de liefde weer kan omarmen!