Ik ben een mens

Hoe onnozel en naief is de mens, om te denken
dat t geluk voor t oprapen ligt.
Hoe zwak en egoistisch is de mens, als hij
voor t slechte en oneerlijke zwicht.

Alleen om er zelf dan beter van te worden,
ook al doet hij een ander pijn.
Hoe rot zit de mens eigenlijk in elkaar
om zo’n onnozel en egoistisch wezen te zijn.

Je moet je toch dood schamen om te zeggen
ja ik ben een, ik ben een mens.
Gaat er dan niemand is nadenken over t
bereiken van die grens.

de grens van t onmenselijke,het egoistische
en vooral onnozele gedrag
wanneer wordt de mens wakker, en
leeft voortaan een menselijke dag.