Net als velen had ik dromen,
Die echter nooit zover zullen komen.
Ik moest zonodig een tumor krijgen,
Over de het gepaarde leed
nog maar te zwijgen.
Ik wil niet dat men me
ziet als een janker,
En dat alleen vanwege
het woord kanker.
Ooit zal dit geouwhoer voorbij zijn,
En dan is het ook afgelopen
met die buikpijn.
Als je mij vraagt hoe
ik verder zal leven,
Dat antwoord kan ik je
helaas niet geven.
Een lijstje maken met
wat ik nog allemaal wil doen,
Helaas, hiervoor heb ik
te weinig poen.
Ik zie wel wat de volgende
dag me brengen zal,
Op dit moment interesseert
mij dat ook geen bal.
Hopend dat men op tijd
die laatste strohalm vind,
Echter ben niet naïef,
ben ook niet blind.
Laat wat van je horen