Stil valt de avond
over het kleine plein
waar de eikeboom eens stond
iedereen gelukkig kon zijn
men vertelde verhalen
over vervlogen tijd
scheef er in hun namen
gekrast met soms spijt
men kende nog de schoonheid
van ieders klein plezier
waarheen ging de tijd
enkel nog een blad papier
je gaat nu heel snel
over het pleintje heen
niemand nog van tel
je wacht er heel alleen.
Laat wat van je horen