Herboren liefde

Eens zei je ja tegen onze liefde,
je liep er niet voor weg,
zoals ik later wel deed.
Het was kort en je ging je eigen weg,
genoot van de dingen
die je nooit had gekend.
Ook dat was kort zoals onze liefde,
we bleven vrienden en hielden contact.
Onbewust waren we misschien
toch weer samen.
De zomer ging langzaam aan het licht voorbij en maakte plaats
voor de herfst.
De blaadjes vallen van de bomen en toch groeit er weer iets,
diep bij mij van binnen.
Die ene nacht bracht het lot ons weer bij elkaar, zoals God al had bepaald.
De liefde begon weer te groeien, harder dan ik ooit had gedacht.
Liefde is een vreemd gevoel
en jij leerde mij dat te plaatsen.
Alleen jij geeft het gevoel waar ik toen niet klaar voor was en maakte van dat vraagteken een punt.
Je geeft mij de tijd die ik denk nodig te hebben en dat in deze tijd.
Normen en waarden horen bij
elkaar en ik hoop wij ook.
Toch zeg je weer ja tegen onze liefde.
Onze liefde is weer herboren
en ik dank je daarvoor.