Dromerig starend
naar de werkelijkheid
Vochtig van smart
en zinnelijkheid
Trillend vestigend
op wat had kunnen zijn
Waarom doet het je zo’n onuitsprekelijke pijn?
Rode kringen vormen zich
waar roze had kunnen zijn
Schraal van zout
en druppelende herhalingen
Schokkend gevolgd door
teerzere ademhalingen
Glijdend langs bekende
en nieuwe paden
Komen ze op bestemming onbekend
Waar zielsroerselen nooit
twee keer betraden.
O prachtige ogen
vol oprecht verdriet
Sla open een nieuwe weg
Kijk naar mij
Voor jou vreugdetranen
in het verschiet.
Laat wat van je horen