Mag ik even, heel even maar,
klein zijn en heel bang?
Mag ik even, heel even maar,
een traan op elke wang?
Kan ik even, heel even maar,
dromen hoe het vroeger was?
Kan ik even, heel even maar,
verlangen naar die oude jas?
Laat me even, heel even maar,
vechten met mijn eigen ik.
Laat me even, heel even maar,
bekomen van de schrik.
Laat wat van je horen