Daar is dat gevoel van leegte,
mij ondertussen zo bekend
Ik voel het telkens komen,
als jij niet meer bij me bent
Zou het kunnen zijn,
dat ik je zo ontzettend mis
Dat een wereld zonder jou,
voor mij geen leven meer is
Naar mijn idee was ik gedoemd,
geluk was niet voor mij bestemd
Na jarenlange overtuiging daarvan,
is door jou het tegendeel mij nu ook bekend
Dat bekende gevoel van leegte,
ik wil dat het verdwijnt, voorgoed
Het is al minder sterk geworden,
vanaf het eerste moment dat ik jou heb ontmoet
Ik weet niet wat het is,
wat jij met mij doet
Het maakt me ook niet uit,
eindelijk voelt het weer eens goed
Ik ben er eindelijk achter dat het anders kan,
geluk bestaat, dat weet ik nou
Jij helpt me er telkens aan herinneren,
als je zegt “ik hou van jou”…
Laat wat van je horen