Gevangen in een cocon

Gevangen in een cocon van tijd,
verdoofd van gevoelens,
angst, verwarring en spijt.
Omgeven door een waas van verdriet,
gebonden aan ketens,
niemand die het ziet.

Een gevoel van onrust,
verslagenheid en pijn.
Zoekend naar een uitweg,
Een gaatje, al is het nog zo klein.
Happend naar lucht,ik wil eruit!
Het duurt al zo lang, ik wil vooruit.
Op zoek naar moed om door te gaan,
mijn handen tastend in het bestaan.
Mijn zware bagage op mijn rug,
ik werp ze af, wil niet meer terug.

Plots ontdek ik een gaatje,
het is nog klein.
Ik ben eruit!
Stap voor stap vooruit.
Ik stap het nieuwe leven in.
Een stap naar een nieuw begin.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten