Geliefde die er eens was

Mijn lichaam wilt niet langer
Delen in dit leed,
mezelf een plek toe bedelen
Waar ik tot kwijnend toe lig te treuren
Wachtend op een seintje
Dat mij, jouw liefde bekend maakt

Als een verradelijke doodsteek
Beneemt elke stap die jij maakt
Steeds verder weg van mij
Mij tot een aarzelend moment
Waar ik niet langer omheen kan

Hoe zeer ik ook verlang
En welke poog je ook benoemt
Het is mij tot een vertwijfeling
En het laat mij achter in een diepte
Van dagenlang huilen

Geliefde die er eens was
Bemoeilijk toch niet langer mijn pad
En spreek de woorden,
waarnaar ik zo intens begeer
Verlicht mijn hart en mijn gejammer
En breng mij, waar deze weg die ik
Nu bewandel niet heen gaat.
Leiden naar het gebied
Binnenin jouw persoon.