Dierbare uit Ithaka

Het logenstraffen van
boekrollen vol mystieke haat,
beweegt geen enkele tijdklok meer.
Zinloos het opgraven van nieuwe liefdesgedichten.Dove lichten.
Jouw donzen lippen zoenen mij laat.
Uitstel of afstel heeft
geen enkel belang.
Waarom staar je me aan met die onschuldige prangende drang?
Kom reis met me mee,
ik ben het,Odyssee.
Laat ons vloeien naar het eiland Ithaka.Ik ben je sterrenzee.
Kus me,want de maan
vermoedt alweer wolvenweer.
En verliest glanzend haar
nachtelijk toverzaad.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend Beoordeling: 10,00 Stemmen: 1

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten